Science Fiction is meer dan aliens en ruimteschepen

Wanneer ik mensen vertel dat ik fan ben van Science Fiction krijg ik een hoop vooroordelen over me heen. Mensen denken dat ik alleen maar lees over outer space, aliens, vliegende auto’s en andere technologische snufjes. Maar weinig mensen weten echter dat het Science Fiction genre heel divers is en bovendien ook erg realistisch kan zijn.

Met mijn blog probeer ik daarom de veelzijdigheid van science fiction te belichten. Ik schrijf over Young Adult en volwassen boeken en besteed aandacht aan nieuw verschenen titels alsook klassiekers. Maar – en dat is misschien het allerbelangrijkste – ik probeer vooral ook veel verschillende thema’s aan bod te laten komen.

Illuminae

Stereotiep bevestigd

Ja, ik geef het toe; ik lees graag boeken die zich afspelen in de ruimte. Illuminae was echt één van de beste boeken die ik las in 2015 en ook 172 Hours on the Moon blijft voor altijd favoriet. Afgelopen week las ik echter The Book of Strange New Things. Ook dit boek speelt zich af in de ruimte, maar toch is het een heel ander verhaal dan voorgaande titels.

In The Book of Strange New Things trekt een dominee naar een nieuw gekoloniseerde planeet om de inheemse bevolking (lees: aliens) tot het christendom te bekeren. Anders dan andere boeken in outer space is het geen verhaal boordevol actie, maar staat de menselijke psyche centraal. Ook liefde en eenzaamheid zijn belangrijke thema’s in dit boek; dominee Peter moest zijn vrouw achterlaten op aarde. Hoe gaat hij om met de afstand die er zowel letterlijk en figuurlijk tussen beide echtgenoten ontstaat? Alleen dit voorbeeld toont al aan dat binnen één overkoepelend onderwerp – boeken die zich afspelen in de ruimte – de mogelijkheden eindeloos zijn.

 The Book Of Strange New Things - Michel Faber

Er is nog zoveel meer

Science Fiction verhalen spelen zich echter lang niet allemaal af in de ruimte of op een andere planeet. Zelf ben ik bijvoorbeeld groot fan van post-apocalyptische verhalen, waarin de mensheid zich na een catastrofale ramp opnieuw moeten weten te redden in een compleet veranderde wereld. Of het nu gaat om een nucleaire ramp zoals in Pure of de uitbraak van een dodelijk virus zoals in Eve – ik verslind deze boeken met enorm veel plezier. Sinds ik The Forest of Hands and Teeth las, lees ik ook graag verhalen over zombies.

Daarnaast ben ik gek op boeken met een medisch-wetenschappelijk tintje; kunnen er zoals in Children of Men opeens geen kinderen meer geboren worden? Wordt niemand ouder dan 25 zoals in Wither? Of breekt er een wereldwijde griep uit (Station Elf)? Ik laat me graag onderdompelen in dergelijke uitzichtloze situaties. Hoe gaan de personages hiermee om en is er een manier om dit alles op te lossen?

Science Fiction is echter ook uitermate geschikt voor de meer romantische zielen. Denk hierbij aan boeken als Delirium, Matched en Efter. Ook minder voor de hand liggende thema’s als religie (De Kruisdraagster) en de onderlinge relaties van de mens (Ze Weten Niet Wat Ze Doen) kunnen zeker gecombineerd worden met Science Fiction.

Reached - Ally Condie

Dystopia ≠ dystopia

En als we het dan toch over vooroordelen hebben, laten we dan ook het dystopische genre eens onder de loep nemen. Helaas verliezen veel mensen de dystopische klassiekers uit het oog. Al meerdere keren las ik op blogs dat Suzanne Collins met The Hunger Games het dystopische genre heeft uitgevonden – au! Heeft niemand tegenwoordig nog gehoord van titels als 1984, Brave New World, The Handmaid’s Tale en A Clockwork Orange?

Ten tweede heb ik op meerdere blogs gelezen dat mensen “dystopia-moe” zijn, omdat alle boeken hetzelfde zijn. En hier breekt mijn hart toch echt een beetje. Ook binnen het dystopische genre zijn er zoveel mogelijkheden! Er zijn boeken die gaat over mental health (The Program en The Glimpse) en boeken die van begin tot eind garant staan voor actie, zoals The Hunger Games en The Maze Runner. Je hebt dystopische boeken met een paranormaal tintje, sommige gaan over tijdreizen en in andere komen robots voor. Mijn persoonlijke favoriet zijn misschien wel de technische dystopia’s, zoals De Cirkel en The Killables.

The Handmaid's Tale - Margaret Atwood

Van mij mag je absoluut “dystopia-moe” zijn of een hekel hebben aan science fiction. Ieder z’n mening natuurlijk! Maar ik zou het fijn vinden als mensen nu eindelijk eens hun vooroordelen loslaten en inzien dat er ook binnen deze genres enorm veel variatie bestaat. Wil je zelf inspiratie opdoen binnen één van de vele thema’s die ik in deze blogpost noem? Kijk dan zeker eens op deze pagina!

Met welke vooroordelen krijg jij als boekenblogger/boekenlezer vaak te maken?

8 reacties

  • Daenelia

    10 februari 2016 at 13:09

    Ah 🙂 Goed verwoord.
    En soms is iets met ruimteschepen ook geen science fiction. Maar dat is een andere discussie.
    Volgens mij loop ik niet zo vaak tegen vooroordelen aan, als lezer. Maar men is wel verbaasd als ik een scifi book lees.

    Reageer

    • Marcia

      10 februari 2016 at 15:48

      Heel herkenbaar! Als ik zeg dat ik graag science fiction lees zijn de reacties ook heel verbaasd, want “science fiction is toch alleen voor mannelijke nerds” ?! :O

      Reageer

  • Lalagè

    10 februari 2016 at 16:59

    Dank voor de tips 🙂 Kleine aanvulling: ‘172 uur op de maan’ is er ook in het Nederlands, vertaald uit het Noors.

    Ik merk wel dat ik niet teveel dystopieën moet lezen, want dan ga ik me te druk maken over bepaalde dingen… ik heb inmiddels wel een noodpakket en een hele verzameling met water en potten met bonen enzo. Je weet maar nooit.

    Reageer

    • Marcia

      10 februari 2016 at 17:08

      Om de één of andere reden verwijs ik meestal automatisch naar Engelstalige titels 😛 En je hebt helemaal gelijk; het lezen van te veel dystopieën leidt soms tot ongerustheid, dat heb ik ook wel eens. Dan is het fijn om tussendoor even een heel ander boek te lezen!

      Reageer

  • runawayisabella

    10 februari 2016 at 20:16

    Ik ben het helemaal met je eens, er is zoveel variatie! En toch kan ik me wel ergens voorstellen waarom mensen het idee hebben dat alle dystopieboeken hetzelfde zijn, vooral als het om YA gaat. Sinds de The Hungergames is er wel een stroom van YA dystopie die veel dezelfde elementen heeft, dus tja, dan snap ik nog wel enigszins waar dat beeld vandaan komt!

    Reageer

  • Vivian

    17 februari 2016 at 18:20

    Leuk geschreven! Ik lees eigenlijk nooit sciencefiction, maar het dystopische genre vind ik juist wel ontzettend leuk. Ik heb er nooit zo bij stilgestaan dat dat dan ook SF is. Mooi pleidooi!

    Reageer

  • RabbitBookz

    12 mei 2016 at 16:05

    Heerlijke post. Ik lees vooral Fantasy en Science Fiction. Toch pak ik het snelst Fantasy op. Als ik merk dat ik even geen leuke SF boeken meer kan vinden ga ik even bij jouw blog langs, want jij geeft de beste tips, Marcia! 🙂

    Reageer

    • Marcia

      12 mei 2016 at 22:33

      Aaah zo lief, dankjewel! 😀

      Reageer

Laat een reactie achter

Je mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd *

Oog op de Toekomst is een website vol verhalen over aliens, post-apocalyptische werelden, zombies, klimaatverandering en toekomstige werelden in crisis. Oftewel: een blog compleet in het teken van Science Fiction.

© Marcia van der Zwan