Waarom Rood niet helemaal aan mijn hoge verwachtingen kon voldoen

Titel
Rood
Oorspronkelijk
Red Rising
Auteur
Pierce Brown
Serie
De Mars Trilogie #1
Uitgeverij
Luitingh Sijthoff
Jaar
2016
Beoordeling
★★★
Overall Score
Rating Summary

Al sinds Rood in het Engels verscheen, onder de titel Red Rising, keek ik uit naar dit verhaal van Pierce Brown. De synopsis, over het leven op mars waar de inwoners verdeeld zijn in diverse rangen, klonk me ontzettend interessant in de oren. Helaas waren mijn verwachtingen veel te hoog.

Rood-1

De laagste klasse van de maatschappij

Als Rode is Darrow lid van de laagste kaste in de maatschappij van de toekomst. De Roden werken dag in dag uit diep onder de grond, om de oppervlakte van Mars leefbaar te maken voor toekomstige generaties. Als jongste Helduiker ooit heeft Darrow vrede met zijn lot. Hij weet dat zijn inspanningen ooit zullen resulteren in een betere wereld voor zijn kinderen. Zijn vrouw Eo inspireert hem echter om voor iets hogers te leven dan enkel de liefde.

Allereerst wil ik iedereen waarschuwen die dit boek in handen krijgt: lees niet de complete synopsis voor je aan Rood begint. Daarin word mijn inziens al veel te veel over de loop van het verhaal vertelt. Veel dingen zijn hierdoor geen verrassing meer, waardoor het begin soms wat moeilijk door te komen is. Je zit immers te wachten tot er bepaalde dingen gaan gebeuren.

Rood-2

Geen echt Science Fiction verhaal

Ondanks dat het verhaal zich afspeelt op Mars, voelt het hele boek voor mij niet echt aan als Science Fiction. Buiten het feit dat de zwaartekracht anders is dan op aarde, merken we aan weinig tot niks dat het verhaal zich afspeelt in de ruimte. De gebeurtenissen kunnen plaatsvinden in eender welke fantasywereld. Voor mij heeft het Mars-gegeven helaas dan ook geen meerwaarde.

Het duurde bovendien een tijdje om in het verhaal te komen. Het eerste deel is eigenlijk puur een inleiding, een achtergrondschets van ons hoofdpersonage Darrow. Dat duurde mij persoonlijk veel te lang. 69 pagina’s voordat het ‘echte’ verhaal van start gaat is voor mij iets te veel van het goede. Ik denk dat deze informatie beter tot zijn recht was gekomen als korte flashbacks tijdens het lopende verhaal. Zodat je Darrow’s achtergrond op een andere manier leert kennen – en meer gelijkmatig verdeeld over het verhaal en op deze manier steeds meer over hem te weten komt.

Het gedeelte over het Instituut neemt bovendien behoorlijk veel pagina’s in beslag. Voor mij had ook dit een hoop ingekort mogen worden. Deze ‘veldslag’ was met vlagen heel spannend, maar tegelijkertijd ook behoorlijk saai af en toe. De grote lijnen van het Instituut deden me trouwens enorm aan The Hunger Games denken, alsook aan The Testing trilogie en vele andere boeken.

Rood-3

Een ingewikkeld plot

Zowel de wereld als het plot van Rood zitten ingewikkeld in elkaar. Wat niet wegneemt dat het hier om een zeer sterk verhaal gaat dat tot in de details uitgewerkt is. Je moet je hoofd er echter goed bijhouden tijdens het lezen. Er passeren enorm veel personages – met behoorlijke moeilijke namen – de revue, maar ik moet het Pierce Brown nageven dat ze allemaal erg goed uitgewerkt zijn en een functie hebben voor het verhaal. Zowel de personages als het plot hebben meerdere lagen, waardoor Rood nooit echt verveelt en altijd verrast. Het is een heel volwassen verhaal, dat zeker potentie heeft.

Voor mij persoonlijk was Rood toch een beetje een teleurstelling. Het duurde erg lang voordat ik in het verhaal zat en ik miste een beetje een sci-fi gegeven. Voor mij voelde dit meer aan als een fantasy verhaal. Desondanks was ik na ongeveer 200 pagina’s wel zo verslaafd aan het verhaal dat ik wilde weten hoe het zou aflopen. Pluspunten voor de sterke schrijfstijl, de spannende plottwisten en de gelaagdheid van het verhaal, maar voor mij had Rood iets minder langgerekt mogen zijn. Dit boek krijgt dan ook een matige voldoende. Het was zeker niet slecht en af en toe behoorlijk origineel, maar tegelijkertijd is het voor mij ook geen hoogvlieger. Voorlopig twijfel ik nog even of ik het vervolg in de toekomst zal gaan lezen.

Rood-4

Met dank aan VBK België en Luitingh-Sijthoff voor het opsturen van een recensie-exemplaar!

17 reacties

  • Mijn Brein is een Boekenkast

    26 juli 2016 at 08:48

    Misschien raar gezien je recensie niet superenthousiast is of zo, maar jouw recensie heeft me toch doen besluiten dit boek eens te lezen 😀 Nou ja, als ik het ooit ergens goedkoop tweedehands kan scoren of zo – ik ren er nog niet meteen voor naar de boekhandel :-p

    Reageer

    • Marcia

      26 juli 2016 at 12:06

      Haha hopelijk valt het boek bij jou toch iets meer in de smaak 😉

      Reageer

  • johannaowlette

    26 juli 2016 at 10:24

    ik heb hem ook net gelezen en vrijdag verschijnt een klein recensietje op mijn blog 🙂 samen met nog een paar andere boeken die ik in juli las. Ik vond hem wel heel goed, al heb je zeker gelijk dat het niet zo heel erg sci fi is.

    Reageer

  • verhaalverliefd

    26 juli 2016 at 11:21

    Nou ik hoor dat er allemaal infodumps plaatsvinden, vind ik dat toch wel jammer. Ik hou daar echt niet van. Desondanks ben ik nog steeds wel benieuwd naar het boek 🙂

    Reageer

  • zwartraafje

    26 juli 2016 at 17:49

    Ik ben het met sommige zaken helemaal met je eens. De synopsis had ik zelf gelukkig niet gelezen vooraleer ik het boek las. Had ik dat wel gedaan dan was ik ongetwijfeld erg teleurgesteld geweest vermits er al veel in werd prijsgegeven. Het duurde inderdaad ook wel even vooraleer er echt vaart in het verhaal kwam. Het klopt ook wat je zegt over het SF-gehalte. Alleen heb ik me daar gelukkig minder aan gestoord. Ik kan me voorstellen dat dit wel een tegenvaller is wanneer je je op een heel ander verhaal hebt ingesteld.

    Reageer

    • Marcia

      27 juli 2016 at 10:40

      Misschien waren mijn verwachtingen gewoon te hoog.. Ik vond het boek zeker niet slecht, maar ook niet bijzonder ofzo 😛

      Reageer

  • Annabel Rianne

    27 juli 2016 at 21:54

    Jammer, want het klinkt alsof het verhaal inderdaad heel veel potentie had! Ik heb het boek best vaak gezien, maar heb nooit besloten hem op te pakken. Denk dat ik dat nu ook niet ga doen… Dan spendeer ik liever mijn tijd aan een boek waarvan ik weet dat ik hem sowieso geweldig ga vinden!
    xxx

    Reageer

  • RispyCrisp

    27 juli 2016 at 22:18

    Delen 2 en 3 zijn behoorlijk sci-fi en spelen zich op ruimteschepen en op meerdere planeten af. Ook wordt de planeet Mars van groot belang. Ook gebeurt er in die boeken enorm veel en zit je niet vast op een soort Instituut actige plaats voor het halve boek.

    Aangezien dat je belangrijkste klachten zijn denk ik dat je boeken 2 en 3 dus wel goed zult vinden.

    Reageer

    • Marcia

      27 juli 2016 at 22:55

      Bedankt voor je reactie! Als ik dit zo hoor, dan zijn deel twee en drie misschien toch wel de moeite waard / passen ze meer in mijn straatje 🙂

      Reageer

  • Frank

    28 juli 2016 at 00:53

    Ik ben nu halverwege Rood en ik begrijp wat je bedoelt met dat het heel langzaam op gang kwam. Maar ik moet zeggen: eenmaal op gang, wil je ook blijven doorlezen!

    Reageer

    • Marcia

      28 juli 2016 at 12:25

      Ja vanaf ongeveer pagina 200 kon ik ook echt niet stoppen met lezen! Geniet er nog van 😀

      Reageer

  • beautifulday4makeup

    1 augustus 2016 at 18:56

    Ik ben zelf ooit begonnen aan het audioboek, maar ik kon er niet inkomen. Ik denk echter wel dat het voor een groot deel door de verteller kwam

    Reageer

    • Marcia

      1 augustus 2016 at 22:06

      Het verhaal lijkt me persoonlijk ook niet heel erg geschikt als audioboek, omdat het behoorlijk traag op gang komt.. En als de verteller dan niet zo fijn is, dan wordt het helemaal moeilijk!

      Reageer

  • Kelly

    9 augustus 2016 at 11:00

    Boek 2 en 3 gaan echt de ruimte in, dan krijg je space battles enzo, dus misschien dat het dan meer aansluit bij je verwachtingen. Ik heb een beetje een gecompliceerde relatie met deze boeken want had steeds tijdens het midden dat ik verveeld raakte door inderdaad die wat onregelmatige spanningsboog (en het feit dat Darrow zichzelf zo geweldig vindt – en de rest van de cast het daarmee eens is – irriteerde me ontzettend, wat een blaaskaak is die jongen) maar het einde van boek 1 en 2 vond ik allebei vet genoeg dat ik meteen het volgende deel oppakte.
    De ultieme finale van de serie vond ik dan weer een beetje meh, maar daar was het overall boek weer interessanter. Ik heb een 3.5 ster gegeven voor de hele serie uiteindelijk. Niet fantastisch, maar wel vermakelijk. 🙂

    Reageer

    • Marcia

      9 augustus 2016 at 16:19

      Ik ga de rest van de serie zeker nog een kans geven, maar ik ben ook niet 100% fan van Darrow..

      Reageer

      • Kelly

        9 augustus 2016 at 19:10

        Mocht je hem nu al blaaskakerig en zelfingenomen vinden, dan wordt dat in boek 2 en 3 nog erger. 🙁

        Reageer

        • Marcia

          10 augustus 2016 at 15:02

          Haha oei.. ik ben benieuwd 😛

          Reageer

Laat een reactie achter

Je mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd *

Oog op de Toekomst is een website vol verhalen over aliens, post-apocalyptische werelden, zombies, klimaatverandering en toekomstige werelden in crisis. Oftewel: een blog compleet in het teken van Science Fiction.

© Marcia van der Zwan