Twee novellas bij Under the Never Sky

Serie
Under the Never Sky
Auteur
Veronica Rossi

Ik vind het heerlijk om kortverhalen te lezen bij een trilogie of serie. Hierdoor kan je extra lang in de fantasiewereld verblijven en vaak leer je toffe bijpersonages beter kennen. Bij Under the Never Sky zijn twee kortverhalen verschenen, die ik vandaag met jullie wil bespreken!

Roar and Liv

Roar and Liv

Dit kortverhaal is geschreven vanuit het perspectief van mijn favoriete personage: Roar. Het verhaal is eigenlijk een prequel op de trilogie, omdat het zich afspeelt voordat Under the Never Sky van start gaat. Niet alleen lees je over hoe Roar terecht is gekomen bij The Tides, ook krijg je een kijkje achter de schermen in de jonge jaren van Perry, Roar, Liv en Brooke. Het is tof om meer te weten te komen over de verschillende personages in deze vriendengroep.

Bovenal staat echter de liefde tussen Roar en Liv centraal in dit kortverhaal. Deze relatie komt heel natuurlijk en realistisch over. Als lezer begreep ik heel goed waar de aantrekkingskracht tussen beiden vandaan komt. Ik vind Roar en Liv ook echt perfect voor elkaar! Alleen het personage Vale blijft eigenlijk een onvriendelijke klootzak, maar die heb je natuurlijk ook in het echte leven.

Voor een kortverhaal was ik blij verrast over de lengte: Roar and Liv telt maar liefst 11 hoofdstukken. Aan het einde voelde het bovendien echt afgerond; en dat terwijl het normaal gezien vaak genoeg voorkomt dat ik naar aanleiding van een kortverhaal op mijn honger blijf zitten. Nee, dit verhaal was qua lengte en plot precies goed!

Brooke

Brooke

Dit tweede kortverhaal situeert zich tussen Through the Ever Night (#2) en Into the Still Blue (#3). Zoals de titel al doet vermoeden is dit verhaal geschreven uit het perspectief van Brooke, het ex-vriendinnetje van Perry. Zelf vond ik haar in de trilogie een irritant personage, niet alleen door haar jaloerse gedrag, maar ook omdat ze slechts oppervlakkig was uitgewerkt. Gelukkig bood dit kortverhaal mij de kans om Brooke beter te leren kennen.

In tegenstelling tot het eerste kortverhaal, waar toch ook sprake was van behoorlijk wat actie, zien we in dit verhaal meer een psychologische strijd. Brooke probeert Perry te vergeten en zoekt toevlucht bij de andere mannen van de stam. Hoewel ik het geflirt hylarisch vond, miste ik toch een beetje meer diepgang. En aangezien ik al voor dit kortverhaal Into the Still Blue al had gelezen, waren een aantal dingen voor mij totaal geen verrassing meer.

Opnieuw een kortverhaal van 11 hoofdstukken dat ervoor zorgt dat je meer begrip krijgt voor het personage Brooke. Vooral deze quote wist mij te raken: “People who try to be nice are false. They are liars. You should never force your behavior to be a certain way. You should just be. Maybe it’s not going to be nice, but at least it’ll be honest.” Inspirerend, toch?

Laat een reactie achter

Je mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd *

Oog op de Toekomst is een website vol verhalen over aliens, post-apocalyptische werelden, zombies, klimaatverandering en toekomstige werelden in crisis. Oftewel: een blog compleet in het teken van Science Fiction.

© Marcia van der Zwan