The Resistance: een heerlijk vervolg op het originele The Declaration

Marcia van der Zwan8 februari 201780/1003
Titel
The Resistance
Auteur
Gemma Malley
Serie
The Declaration #2
Uitgeverij
Bloomsbury
Jaar
2008
Beoordeling
★★★★
Overall Score
Rating Summary

Halverwege januari wist ik opeens niet welk boek te lezen. Ieder boek waarin ik begon legde ik na minder dan een hoofdstuk weg. Toen besloot ik The Declaration trilogie uit de kast te pakken en te herlezen. Deze dystopische serie van Gemma Malley bracht me meteen weer in mijn leesflow. Vandaag lees je mijn recensie van boek twee: The Resistance.

Let op! The Resistance is het vervolg op The Declaration. Als je dit boek nog niet gelezen hebt, kan onderstaande review spoilers bevatten.

The Resistance

Iedereen kan voor eeuwig leven

The Declaration serie speelt zich af in het jaar 2140, wanneer het verboden is om jong te zijn. Iedereen kan dankzij het medicijn Longevity voor eeuwig leven, maar dan moet je wel een contract – de zogenaamde Declaration – ondertekenen waarin je belooft om nooit kinderen te zullen krijgen. Toch zijn er volwassenen die kinderen verwekken en deze kinderen komen terecht in een opvanghuis voor Overtolligen.

In The Resistance zijn Peter en Anna inmiddels legaal, maar ze blijven zich verzetten tegen Longevity in de maatschappij. Terwijl Anna de zorg voor haar broertje Ben op zich neemt, infiltreert Peter op vraag van het verzet in het bedrijf van zijn grootvader, dat Longevity ontwikkelt. Grootvader Richard Pincent heeft echter hele andere plannen voor zijn kleinzoon én voor de toekomst van de maatschappij.

Een kijkje achter de schermen van Pincent Pharma

Hoewel The Resistance een beetje traag op gang komt, neemt de spanning pagina per pagina steeds verder toe. Het is heel tof om in dit tweede boek te lezen vanuit het perspectief van Peter. Hierdoor krijgen we  een kijkje achter de schermen in Pincent Pharma, als producent van Longevity het meest invloedrijke bedrijf ter wereld. De originele world building uit het eerste boek krijgt meteen bijval met een hoop nieuwe details en interessante feitjes.

Daarnaast leren we door de perspectiefwisseling Peter ook steeds beter kennen. Het is schattig om te lezen over de absolute toewijding van Peter aan Anna. De beide perspectieven vullen elkaar goed aan en geven je een duidelijk beeld van wat er aan de hand is in de wereld. Bovendien is er plaats voor persoonlijke groei, maar ook twijfel en onzekerheid – wat de personages voor mij persoonlijk erg realistisch maakt. De introductie van het personage Jude alsook Dr. Edwards gaven mij als lezer veel voldoening. Beide personages hadden hun eigen manier om mijn hart te stelen en meer diepgang te geven aan het verhaal.
The Declaration

Vadertje en moedertje spelen

Mijn enige minpuntje voor dit boek – waarvoor ik helaas een ster heb moeten aftrekken – is het feit dat ik het een beetje jammer vond dat de twee vijftienjarigen ‘vadertje en moedertje’ spelen. Ik begrijp dat ze voorvechters zijn van de natuurlijke cyclus van het leven, maar het voelt soms een beetje verkeerd. Ik vraag me bovendien ook af waar ze al die kennis over het verzorgen van een baby vandaan hebben. Daar heeft Anna in het Overtolligenhuis Grange Hall in ieder geval niets over geleerd, want daar werden de Surplusses angstvallig uit de buurt van kleine kinderen gehouden.

Daarnaast wordt Longevity beschreven als de ultieme vorm van emancipatie: mannen en vrouwen zijn gelijk. Er zijn geen kinderen om op te voeden en steeds meer vrouwen zijn doorgedrongen tot de top van bedrijven. Bij Anna en Peter zien we echter niets van emancipatie; ze gaan rechtstreeks terug naar de Middeleeuwen. Anna blijft thuis en zorgt voor de baby, terwijl Peter naar het werk gaat. Een beetje stereotiep als je het mij vraagt! Hoe cool was het geweest als Anna infiltreerde in Pincent Pharma terwijl Peter thuis op de baby past?

Dat gezegd hebbende, heb ik opnieuw enorm genoten van The Resistance. De originele toekomstvisie uit The Declaration wordt verder uitgewerkt en de schrijfstijl is nog altijd even vlot. Door de perspectiefwisselingen en de introductie van nieuwe personages blijft het boek bovendien erg spannend. Hoewel het einde geen echte cliffhanger heeft, ben ik zeker benieuwd naar het laatste boek in deze toffe trilogie.

The Resistance

de-anderenin-de-valLees je liever in het Nederlands? The Declaration en The Resistance verschenen respectievelijk met de titels De Anderen en In de Val.

 

3 reacties

  • zonenmaan11

    8 februari 2017 at 07:45

    Nu ik weet dat de bieb ‘In de val’ heeft, wil ik hem nog wel lezen… Al viel het eerste boek niet bepaald in de smaak.

    Reageer

    • Marcia

      10 februari 2017 at 19:28

      Oei, wat vond je tegenvallen aan het eerste boek?

      Reageer

      • zonenmaan11

        10 februari 2017 at 22:31

        Ik weet nog dat ik het behoorlijk saai vond en de personages deden me ook vrijwel niks.

        Reageer

Laat een reactie achter

Je mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd *

Oog op de Toekomst is een website vol verhalen over aliens, post-apocalyptische werelden, zombies, klimaatverandering en toekomstige werelden in crisis. Oftewel: een blog compleet in het teken van Science Fiction.

© Marcia van der Zwan