The Long Way To a Small Angry Planet: een bijzondere reis door de ruimte

Marcia van der Zwan26 september 201780/1008
Titel
The Long Way To A Small Angry Planet
Auteur
Becky Chambers
Serie
Wayfarers #1
Uitgeverij
Hodder
Jaar
2014
Beoordeling
★★★★
Overall Score
Rating Summary

In de science fiction boekhandel in Malmö viel mijn oog op de wondermooie cover van The Long Way To A Small Angry Planet – een boek dat al een tijdje op mijn verlanglijstje stond. Hoewel ik eigenlijk niet precies wist waar het verhaal over ging, mocht dit debuut van Becky Chambers mee naar huis. En dat was een goede beslissing!

The Long Way To A Small Angry PlanetThe Long Way To A Small Angry Planet

Aan boord van de Wayfarer

Rosemary Harper gaat aan boord van de Wayfarer, een ‘Tunneling’-schip dat een soort van wegen door de ruimte creëert. Haar job: administratieve ondersteuning bieden aan kapitein Ashby. De ideale manier voor Rosemary om haar roerige verleden ver achter zich te laten. Het schip is misschien niet in opperbeste staat, maar de uiteenlopende crew (lees: bestaande uit verschillende rassen buitenaardse wezens en mensen) ontvangt haar met open armen. Dan krijgt de Wayfarer een belangrijke, maar ook gevaarlijke opdracht. Ze moeten een tunnel in de ruimte maken naar een afgelegen planeet. Algauw blijkt dat Rosemary niet de enige aan boord van het schip is, die een geheim met zich meedraagt.

Het leukste aan The Long Way To A Small Angry Planet is absoluut de fantastische crew aan boord van de Wayfarer. Rosemary zelf vond ik niet heel bijzonder – al is het wel bewonderenswaardig hoe kalm ze blijft in moeilijke situaties. Maar het waren vooral de anderen die mijn hart wisten te stelen. Van de zorgzame Dr. Chef, die niet alleen de kok maar ook de dokter aan boord van het schip is tot de technici Kizzy en Jenks en van A.I. Lovey tot Sissix de piloot – de personages hebben allemaal hun eigen achtergrondverhaal. Niet alleen komen ze van heel verschillende planeten, ook hebben ze allemaal hun eigen rituelen en gewoontes. Zelfs de chagerijnige Corbin en de mysterieuze navigator Ohan wisten me gedurende het verhaal te raken. Oftewel: alle personages vormen een essentieel onderdeel van het verhaal.

The Long Way To A Small Angry Planet

Het is de reis die telt

Het boek vertelt over de reis naar het startpunt van de tunnel, omdat deze zich in enigszins vijandig gebied bevindt, kunnen ze hier niet direct een tunnel naartoe maken. Dus moeten ze vliegen. De bestemming van de reis is veel minder belangrijk voor het verhaal dan de reis zelf en hetzelfde geldt voor de opdracht. The Long Way To A Small Angry Planet gaat over de reis die de personages samen maken – zowel fysiek als mentaal.  Ik vind het dan ook heel tof dat de titel het verhaal zo goed weet te typeren.

Ik vind het heel bijzonder om een space opera te lezen waarin de personages en hun gevoelens centraal staan. Na het lezen van de achterflap had ik veel meer een actieverhaal verwacht, maar eigenlijk is het meer een feelgood verhaal dat zich afspeelt in outer space. Er zit zoveel liefde en vriendschap in het verhaal verborgen. Maar wat mij als lezer helemaal raakt is het acceptatievermogen van de personages. Iedereen is anders (zelfs mensen komen tegenwoordig niet allemaal meer van planeet aarde) en doet oprecht de moeite om elkaar te begrijpen en met elkaar in contact te komen.

The Long Way To A Small Angry Planet is absoluut een geweldig boek. Het verhaal zit vol fantastische aliens én mensen, die gezamenlijk een bijzondere reis maken. Het is vooral deze reis die belangrijk is, in plaats van de bestemming. De personages en hun achtergrondverhalen zijn fantastisch en de groepsdynamiek aan boord van de Wayfarer is ontroerend mooi. Ik ben fan!

The Long Way To A Small Angry Planet

8 reacties

  • Madelon

    26 september 2017 at 08:35

    Ik vond de titel en de voorkant al echt heel mooi, maar nu ben ik ook benieuwd naar het verhaal!

    Reageer

    • Marcia

      27 september 2017 at 08:45

      Het is echt een tof verhaal 😀

      Reageer

  • Evelyne

    26 september 2017 at 11:18

    Die moet ik ook heel dringend eens gaan lezen, het boek staat al meer dan een jaar in mijn kast… én ik heb ook het vervolg al – shame on me 😛

    Reageer

    • Marcia

      27 september 2017 at 08:46

      Het vervolg staat ook al op mij te wachten! Het is echt een super goed boek, dus snel lezen inderdaad 😀

      Reageer

  • Annemieke

    26 september 2017 at 14:33

    Hij is echt zo mooi. Ik ben echt verliefd op de personages.

    Reageer

    • Marcia

      27 september 2017 at 08:46

      De personages zijn echt geweldig <3 Ik kan niet eens een favoriet kiezen want ze zijn allemaal zo leuk!!

      Reageer

  • Raymond Snijders

    1 oktober 2017 at 13:23

    The Long Way was genomineerd voor de Arthur C. Clarke Award 2016 terwijl het vervolg (wat niet echt een vervolg is overigens) dit jaar genomineerd was. Beide keren wonnen ze niet maar dat doet niets af van het feit dat het heerlijke boeken zijn!

    Reageer

    • Marcia

      1 oktober 2017 at 19:13

      Ik kan niet wachten om aan A Closed and Common Orbit te beginnen 😀 Ik houd van boeken die zich in een zelfde wereld afspelen, maar tegelijkertijd niet echt een vervolg zijn.

      Reageer

Laat een reactie achter

Je mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd *

Oog op de Toekomst is een website vol verhalen over aliens, post-apocalyptische werelden, zombies, klimaatverandering en toekomstige werelden in crisis. Oftewel: een blog compleet in het teken van Science Fiction.

© Marcia van der Zwan