Hunger: de kinderen in de FAYZ keren zich tegen elkaar

Marcia van der Zwan26 oktober 201780/1002
Titel
Hunger
Auteur
Michael Grant
Serie
Gone #2
Uitgeverij
Egmont Books
Jaar
2009
Beoordeling
★★★★
Overall Score
Rating Summary

Deze maand verscheen Monster, het ‘zevende deel’ in de Gone reeks van Michael Grant. Het boek situeert zich vier jaar na het laatste boek van de spannende serie over een wereld zonder volwassenen. Voor het zover is, besloot ik de complete reeks te herlezen. Vandaag mijn recensie van boek twee: Hunger.

Let op! Hunger is het vervolg op Gone. Als je Gone nog niet gelezen hebt, kan onderstaande recensie spoilers bevatten. Over Hunger zelf spoiler ik natuurlijk niet.

Hunger - Michael Grant

Met enkel kinderen opgesloten onder een koepel

Voor de mensen die nog niet bekend zijn met Gone: van het ene op het andere moment verdwijnen alle mensen van vijftien jaar of ouder. De jongeren staan er alleen voor. Ze ontdekken algauw dat ze opgesloten zitten onder een koepel, waardoor internet, televisie en telefoons geen enkel signaal meer ontvangen. Het wordt een chaos. Er zijn geen politieagenten, geen brandweermannen en geen dokters. Geen ouders die voor hun kinderen zorgen. Wanneer een aantal van de kinderen dan ook nog eens paranormale krachten ontwikkelt, is het hek helemaal van de dam.

In Hunger is het ondertussen drie maanden geleden dat alle volwassenen verdwenen. Het eten raakt op en de honger knaagt. Schoolbus Sam heeft er langzaamaan genoeg van dat hij wordt beschouwd als leider van de FAYZ (Fallout Alley Youth Zone). Door de honger keren de kinderen zich bovendien tegen elkaar. Algauw ontstaat er een strijd tussen de Normals en de Freaks. Bovendien lijkt de Darkness steeds meer grip op de kwaadaardige Caine te krijgen.

Hunger - Michael GrantGoneHunger - Michael Grant

Onvoorspelbaar spannend

Het komt niet vaak voor dat een tweede boek in een serie van hetzelfde niveau is als boek één, maar Michael Grant krijgt het voor elkaar. De setting van de FAYZ verveelt geen moment en het plot is nog net zo spannend en onvoorspelbaar als in boek één. Ondanks het feit dat ik Hunger al eerder gelezen heb, wist het boek me opnieuw te verrassen. Door de vele personages en de vele plotlijnen, blijft het verhaal spannend.

Tegelijkertijd vind ik de Gone boeken ook erg realistisch. Ondanks de paranormale krachten die sommige van de personages ontwikkelen, kan ik me goed voorstellen dat een wereld zonder volwassenen zo chaotisch zou zijn. Gevechten, hongerige kinderen, mensen die besluiten voor de kleintjes te zorgen. Soms is het bijna pijnlijk hoe realistisch Grant deze wereld weet te beschrijven. Ik voel mee met de personages en duim dat hen niets overkomt. De manier waarop nieuwe personages in het verhaal gevlochten worden is ook fantastisch overigens.

Ook bij het herlezen bleef Hunger spannend. Ik houd van de manier waarop Michael Grant een wereld vol diverse en realistische personages weet neer te zetten en het lugubere niet schuwt. Elk personage heeft een goed uitgewerkt achtergrondverhaal en het is fantastisch om ze allemaal beter te leren kennen. Ook de manier waarop nieuwe personages zoals Orsay en Duck aan het verhaal worden toegevoegd voelt heel natuurlijk. En duizend hartjes voor Little Pete natuurlijk! Ik blijf fan van deze boeken.

Gone

gone-verlaten Gone-hongerLees je liever in het Nederlands? Gone 1 - Verlaten en Gone 2- Honger verschenen bij Van Holkema & Warendorf.

2 reacties

    • Marcia

      27 oktober 2017 at 17:11

      ja echt he <3 ik ben zo gelukkig met mijn versies van de Gone boeken 😀

      Reageer

Laat een reactie achter

Je mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd *

Oog op de Toekomst is een website vol verhalen over aliens, post-apocalyptische werelden, zombies, klimaatverandering en toekomstige werelden in crisis. Oftewel: een blog compleet in het teken van Science Fiction.

© Marcia van der Zwan